by Rianne | okt 22, 2014 | Rianne's Blog
Over – grenzen – spel oktober 2014-10-21 Waarom doe ik wat ik doe? Dat is een vraag die ik vaak hoor van mijn cliënten. Bv. Overspel. Een tijd geleden vertelde een man dat hij overspel had gepleegd en niet wist waarom hij dit zijn vrouw en gezin aan had gedaan. Nu kan je gaan oordelen over hem…. Ik heb op een gegeven moment het uitgangspunt gekozen: Ieder heeft een goede reden waarom hij doet zoals hij doet. Dat helpt mij te kijken achter de buitenkant. Wie gaat daarachter schuil. En vooral ook welk onrecht, wat heeft allemaal invloed gehad op deze man zodat hij iets doet wat hij niet wil doen? In de gesprekken kwamen we erachter dat deze man vroeger altijd de braafste was geweest van alle kinderen. Hij gehoorzaamde altijd! Gaf wat zijn ouders hoopte te ontvangen. Hij was een voorbeeldig kind. Niks op aan te merken. M.a.w. Hij was degene die altijd binnen de lijntjes kleurde. Herkent u zich hierin als lezer? Of was u de rebel? Of nog anders? Je kan je afvragen hoe rechtvaardig het is voor een kind om altijd gehoorzaam te zijn? Ik was vroeger best ondeugend en daar ben ik blij om. Dan was er aan mij nog iets op te voeden en heb ik ook ruimte gevoeld om te experimenteren met grenzen. Deze man had niet geleerd zijn eigen grenzen te gaan voelen. Alleen de grenzen van zijn ouders. Daar was hij aan blijven geven. Hij was in dat geven niet gezien en niet begrensd. Hij had niet geleerd te spreken over zijn gevoelens, noden en beleving. Zijn ouders hebben...
by Rianne | okt 4, 2014 | Rianne's Blog
Vanmorgen reed ik door de mist naar mijn werk, de weg die ik al wel 80000 keer heb gereden. Nu bekroop me de gedachten: ‘Is dit wel de brug waar ik altijd op rijd?’ ‘ Wanneer komt nu die afslag?’. Vreemd, in een onbekend gebied leek ik wel te rijden. Puur omdat ik de wijdere context niet kon zien. Wat is dit herkenbaar voor in situaties waarin we ons kunnen bevinden. Ineens wordt je ZICHT je ontnomen en zie je maar net waar je staat en zelfs dat vervormt doordat de omgeving onduidelijk is. Wat is er aan de hand? Waar zit ik in? Waar moet ik afslaan? Wat kan ik doen om het weer helder te krijgen? Vaak gaan we dan heel hard zorgen, door in ons hoofd te gaan zitten, zo noem ik dat. In je denken probeer je zo snel mogelijk alles op een rijtje te krijgen. Het zijn vaak de emoties die ons ZICHT vertroubelen. Ineens kwam er wat op je af, raakte je getriggerd en daar kwam de mist. Door angst, boosheid of schuldgevoelens raak je geblokkeerd. Je weg lijkt op te houden. Verwarrend is het ineens, je kan niks met die gevoelens. Die zijn nou echt niet handig. Hoe krijg je ze weg? Je gaat heel hard werken met je verstand, kortom….om er over heen te leven. Heerlijk is het als je dan een navigatiesysteem hebt die verteld wanneer de afslag komt. Gelukkig is er nog iemand die het overzicht heeft. Het zijn toch je gevoelens die je kunnen gaan helpen bij het navigeren. Zij vertellen je wat jou heeft geraakt. Misschien wel een gevoel van je...
Recente reacties