Een stap achteruit…

Een stap achteruit en je krijgt meer zicht op wat er gebeurd. Wat kan dat enorm helpen! Dat is wat vaak ontbreekt, we zitten er zo middenin en we zien door de bomen het bos niet meer. Je wordt geraakt en daar ga je… Je gevoelens zetten je aan tot acties. “Dat laat ik niet over mijn kant gaan…” “Met jou wil ik niets te maken hebben, als je zo tegen mij schreeuwt..” “Kom, laat mij dat maar oplossen…” Of : Ik trek me stil of huilend terug…jij begrijpt mij niet…jij snapt mij toch niet! Even een time out om te zien hoe ik reageer op jou. Vaak doen we dat niet en blijft het spel doorgaan. Want op jouw REactie volgt weer de REactie van je partner en dan weer die van jou. En het is ook altijd hetzelfde liedje, waar je allebei steeds toontjes lager van gaan zingen. En op het eind van het liedje ben je beiden teleurgesteld of boos. Hoe doe je dat nou als je in zo’n spel / dans terecht komt? Enkele tips: * Wees moedig en Stop het gesprek en spreek af er op een later tijdstip op terug te komen. Niet te lang wachten, want anders ben je niet meer betrokken bij elkaar en waar het over ging. Bij voorkeur dezelfde dag. Schrijf op wat jij wil dat je partner beslist van jou moet horen. * Soms kan je als je door hebt dat je in zo’n oud patroon of dans terecht bent gekomen er al bewust uitstappen. Door anders te gaan reageren dan wat je normaal doet. ——————— Als je...