Boosheid als ‘cliffhanger’

Je hoort van een vriend of vriendin dat er iets boven water is gekomen wat niet kan worden opgelost. De diagnose is uitgesproken. Dat wat onderhuids speelde heeft een naam gekregen, het is vastgesteld. O, wat erg… Hoe kan ik reageren? Ik weet het even niet. Wat? Ik weet het helemaal niet… Dat zeg ik dan ook maar… “Wat erg voor je, ik weet even niet goed wat ik hierop kan zeggen”. In mij voel ik van alles tekeer gaan. Ik voel de klap mee met diegene waar ik van hou. Ik voel vooral veel boosheid. Dit mag niet gebeuren, dit kan niet! Ik voel hoe ik de werkelijkheid die zich nu aandient wil ontkennen. Onmacht voel ik, ik wil het niet accepteren! Het maakt me vooral heel boos. Waarom kan dit niet worden opgelost? Wie of wat is hiermee gebaat? Vragen komen in me op, die ik ook niet kan beantwoorden. Het kan zijn dat je het daarna weer naast je neer legt. Je kan ook niet bij alle onrecht stil staan wat er is. Ik zal die vriend of vriendin volgende week weer eens bellen. Het kan ook zijn dat je in de boosheid blijft hangen, het is zo’n soort cliffhanger net als in een film of boek. Je blijft hangen in de spanning en weet niet hoe het verder moet. Je blijft met een onbevredigd gevoel achter. Net voordat er ‘een break’ is brengen ze iets in beeld, waardoor je wordt verlokt om verder te kijken en niet de knop om te draaien van je tv. Ik heb ontdekt dat er iets is in zo’n cliffhanger...

Hoe pak ik het aan in mijn relaties?

Hoe pak ik het aan in mijn relaties? Mijn gieter had buiten gelegen, er was vuil ingekomen en er groeide al onkruid in. Ik wilde al een nieuwe gieter kopen, maar kon niet meteen een goeie vinden…tot ik besefte dat deze oude gieter, die niet moeders mooiste was, eigenlijk toch wel heel praktisch was. Ik heb hem goed schoon gemaakt, zodat het water er weer door kon stromen. Hij heeft voor mij zijn waarde teruggekregen, hij is in ere hersteld. En wat niet onbelangrijk is, mijn planten, die doen het er goed van. Zo kan het ook gaan in onze contacten, soms ervaren we de waarde er niet meer zo van omdat er de sleur of de klad er in is gekomen. Zo mooi en gezellig is het allemaal niet als je bij elkaar bent. De waarde ervan is wat buiten beeld geraakt of je weet ergens wel dat relaties erg belangrijk zijn, maar hoe gaat t weer stromen? Je verlangt naar levendige relaties waarin ruimte is om jezelf te zijn en dat die ander vooral ook zichzelf zal zijn. Vaak komt er onder invloed van sleur, tijdgebrek, wrijvingen vuil in je relaties. Er gaat onkruid groeien. Het is dan vaak moeilijk om te zien wat er nodig is. Het zicht is vertroebelt. Je denkt ‘daar is geen beginnen meer aan’. Je kan twee dingen doen: Je koopt een andere gieter…je gaat andere relaties aan, dat kan soms heel goed voor je zijn en nieuwe groeikansen geven. EN OF Hoe kan het water meer gaan stromen door mijn gieter? Je beseft dat je jezelf mee neemt in iedere relatie....

Is Spreken goud?

Waarom zou ik gaan praten bij een therapeut? Praten …lost dat iets op dan? Dat is de vraag die ik regelmatig tegenkom. En terecht! Goed dat je jezelf vragen durft te stellen over wat het je zal kosten of wat het je kan brengen. Soms komen mensen bij me die al e.e.a. hebben gezien in hulpverlenersland. Ze weten dat ze er zelf niet uitkomen, maar hopen dat ze niet weer teleurgesteld raken. Ik vraag dan naar hun ervaring bij andere hulpverlening en hoor zo wat ik vooral niet moet doen. Er zijn mensen die het nergens vinden omdat ze bv.de oplossing buiten zichzelf zoeken of alleen zoeken en niet in beweging komen. Wat ik meestal merk is dat mensen wel willen, maar geen inzicht hebben in de bomen van hun bos waar ze in verdwaald zijn geraakt. Een echte ontmoeting, dialoog, waar ik op aanstuur geeft dan mogelijkheden. Het werkt helend als iemand zich geleidelijk aan, door groeiend vertrouwen, leert open stellen. Kort op een rijtje wat het kan brengen: – Woorden vinden voor je gevoelens kan je rust en leefruimte geven. Doordat taal me het woord: “ondraaglijk” biedt, brengt onmiddellijk al een soort draaglijkheid met zich mee. – Begrip slaat een brug tussen jou en de ander en je voelt je daardoor minder eenzaam en meer verbonden. – Inzicht in jezelf door gerichte vragen en zichtbaar maken van je situatie. Je krijgt inzicht in hoe jij kijkt, denkt, handelt in jouw situatie en wat dat je brengt. – Wat doet jouw gedrag met de ander? Dat hoor je terug. Feedback geeft groeikansen. – Je wordt gezien in wat...

Anders kijken naar familierelaties

lezing op 8 april in Breda en 13 april in Schijf Geef je op door te bellen of mailen Wat kan je verwachten? In de workshop vertel ik meer over de kracht en de invalshoek van contextuele therapie in familierelaties. Het laat je wellicht “Anders kan kijken naar familierelaties”…als je tot dusver gedaan hebt. Dit is wat ik vaak van cliënten hoor in mijn praktijk, dat ze anders gaan kijken door de vragen die gesteld worden en door wat er zichtbaar wordt. Contextuele therapie is een therapie die betekenis geeft aan gedrag. Onze ouders hebben ons het leven geleerd door wat ze deden of niet deden. Zij stonden weer op de schouders van hun ouders. Intergenarationeel is er veel erfgoed doorgegeven. En wat doen wij er mee in onze generatie? Begrippen als loyaliteit, rechtvaardigheid in relaties, heroverwegen van de geschiedenis, balans in beweging, omgaan met elkaars verschillen, betrouwbaarheid zullen zeker terug komen. Ik geef vast enkele aanwijzingen over de inhoud d.m.v. vragen: Van je familie moet je het hebben…Hoe kan je ontvangen van je familie? Wat heb je van ze ontvangen? Wat vind je…heb jij je familie nodig? Hoe ben jezelf van betekenis voor je familie? Ja, maar…en er zijn ook grenzen!! Wat kom je tegen in je familie wat je lastig vindt? Hoe kan je je meer vrij gaan voelen in je familie? Wat maakt families invrij? Wat vind jij belangrijk om aan de volgende generatie door te geven? Natuurlijk is er gelegenheid om zelf met vragen te komen. Houd er wel rekening mee dat ik niet te diep individueel op je situatie zal gaan. Het wordt geen...

Hoe doorbreek ik de cirkel van de criticus?

Schrijf u in voor de nieuwsbrief!U wordt u de hoogte gehouden van nieuws en blogs *Ja, Ik schrijf me in.Naam *Email * BevestigingBeveiligingscode: typ 2 getallen in *Bijvoorbeeld: 12Deze ruimte is voor spam beveiliging - <strong>a.u.b. blanko laten</strong>: Hoe doorbreek ik de cirkel van criticus? En ineens voel je je bedreigd! Je bent beland in een vervelende situatie. Niet dat je echt moet vluchten, want er is geen werkelijk gevaar, maar je bent bang voor pijn, schaamte of verlating. Vervelende emoties die je liever niet wilt voelen. Vaak maar nauwelijks voelbaar in stress of lichte paniek. Het kan komen doordat er kritiek op je afkomt. Of ineens een gedachte die je bang maakt. Bang voor ziekte of bang dat je voor gek staat. Of door signalen van je partner waardoor je het gevoel krijgt er helemaal alleen voor te staan, die ander waarvan je dacht dat die je steunde, geeft weer eens een ‘niet thuis boodschap’. Hoe kan je jezelf beschermen? Ik ga nu even door op het vb van kritiek wat op je afkomt. Mensen reageren heel verschillend op de onderliggende angst of bezorgdheid. Mogelijke reactie 1: Sommige mensen zijn zich niet bewust van wat er aan de hand is en voelen zich depressief. Ze zijn slachtoffer van wat er gebeurd. Het overkomt hen ineens allemaal en ze voelen geen kracht voor verweer. Ze ontvangen de negatieve boodschap en nemen die op als een spons. Misschien hebben ze dat altijd gedaan…dat als ze iets vervelends meemaakten dan lag het , dachten ze, aan henzelf. Dan introjecteren ze de sfeer of boodschap en dan komen zij met de last te...

Heb je ook zo’n last van een innerlijke criticus?

Henk heeft last van zo’n kritisch stemmetje over zijn lichaam. “Hij ziet er niet uit”. Zijn haar valt steeds meer uit en hij krijgt ook echt een buikje. Hij inspecteert zich elke dag meerdere keren. Dit heeft zijn relatie met vrouwen sterk beïnvloed. Hij vult vanuit zijn onzekerheid in dat vrouwen afkeurend naar hem kijken. Zijn moeder was hem altijd aan het inspecteren en leverde commentaar op alles wat, voor het oog, niet door haar beugel kon. Henk moet de controle erover houden. Nog een voorbeeld: Esthers moeder was niet zo’n warme moeder die haar kinderen met een kopje thee opving na schooltijd. Nee ze vond het belangrijk dat haar kinderen vroeg zelfstandig werden. Ze was ook niet zo van het knuffelen. Esther kon het niet zo goed vinden met haar moeder. Ze zag dat vriendinnetjes vaak een heel andere band met hun moeders hadden. Ze besloot dat zij een heel andere moeder zou worden. Haar perfectionisme en de innerlijke drammer vonden dat zij de perfecte moeder moest worden. Zij zal de fouten van haar moeder niet herhalen en zij zal slagen! Esther is echt vanuit zichzelf een fijn mens, maar regelmatig draait er iemand aan haar stuur. De opjutter en de perfectionist samen met haar criticus die Esther op alle fouten wijzen. Ze wordt er gek van! En het is vaak nog zo tegenstrijdig ook. Het ene moment ‘hoort’ ze de criticus zeggen dat ze er emotioneel meer voor haar kinderen moet zijn en het andere moment hoort ze dat ze hun meer moet loslaten, ze hebben ook ruimte nodig. Het ene moment hoort ze dat ze consequent...