Een stap achteruit en je krijgt meer zicht op wat er gebeurd. Wat kan dat enorm helpen!
Dat is wat vaak ontbreekt, we zitten er zo middenin en we zien door de bomen het bos niet meer. Je wordt geraakt en daar ga je… Je gevoelens zetten je aan tot acties.
“Dat laat ik niet over mijn kant gaan…”
“Met jou wil ik niets te maken hebben, als je zo tegen mij schreeuwt..”
“Kom, laat mij dat maar oplossen…”
Of : Ik trek me stil of huilend terug…jij begrijpt mij niet…jij snapt mij toch niet!
Even een time out om te zien hoe ik reageer op jou. Vaak doen we dat niet en blijft het spel doorgaan. Want op jouw REactie volgt weer de REactie van je partner en dan weer die van jou. En het is ook altijd hetzelfde liedje, waar je allebei steeds toontjes lager van gaan zingen. En op het eind van het liedje ben je beiden teleurgesteld of boos.
Hoe doe je dat nou als je in zo’n spel / dans terecht komt?
Enkele tips:
* Wees moedig en Stop het gesprek en spreek af er op een later tijdstip op terug te komen. Niet te lang wachten, want anders ben je niet meer betrokken bij elkaar en waar het over ging. Bij voorkeur dezelfde dag. Schrijf op wat jij wil dat je partner beslist van jou moet horen.
* Soms kan je als je door hebt dat je in zo’n oud patroon of dans terecht bent gekomen er al bewust uitstappen. Door anders te gaan reageren dan wat je normaal doet.
——————— Als je hetzelfde blijft reageren als altijd, verandert er niets.-——————————
* Wat gebuerd er bij jou van binnen? Neem even de tijd voor je stap naar achter……Probeer daarna vanuit jezelf te gaan communiceren, ik krijg te gevoel dat… ik zou graag willen…
* Humor kan helpen afstand te nemen en opnieuw ruimte te ervaren om het er samen over hebben. Soms kan je er pas om lachen als je er achteraf naar kijkt, omdat de gemoederen nog te verhit zijn.
* Conflicten horen erbij en zijn nodig om elkaars verschillen echt te leren kennen en te gaan begrijpen waarom hij er zo tegenaan kijkt en jij anders. Ruzie, ik bedoel als je hierbij steeds over elkaars grens van respekt heen gaat is niet constructief.
* Door wat afstand te nemen kan je misschien het er samen over hebben vanuit ‘een helikoptervieuw’, van bovenaf ernaar kijken. Misschien kan je zien wat jullie heeft getriggerd, waardoor je begon af te vuren op elkaar…
Als je dit bewust kan worden, waar je geraakt wordt in jouw kwetsbaarheid, kan je misschien gaan begrijpen waar die pijn mee te maken heeft. Met NU of met VROEGER… of met allebei.
Vaak is dit iets wat je moeilijk kan zien bij jezelf en in je relatie omdat je er middenin zit. Ook bij therapeuten is dat zo, zij laten zich ook helpen, dat maakt hun tot een betrouwbare hulpverlener. Schaam je daarom niet om er hulp bij te vragen!
Pas had ik nog dat een cliënt haar man mee had gevraagd omdat ze steeds dichtklapte bij hem als ze zich wilde uit spreken. Dat dicht klappen gebeurde niet tijdens de therapie. Toen ik vroeg hoe dat kwam, zei ze dat ze ervaarde dat ze beiden werden gesteund. De moeilijk bespreekbare onderwerpen konden nu aan bod konden komen.
Door op momenten een stap bewust naar achter te zetten bescherm je jezelf , je partner en je relatie tegen een ‘Disaster’( ramp) en kan het dansen na wat oefening nog echt genieten worden!
Van welke dans houden jullie? Ik vind zelf ‘ lindy hop’ een leuke…
Boekentip: Houd me vast van Dr. Sue Johnson
Recente reacties