Ik ben Camilla, nu 12 jaar. 2 jaar geleden zijn mijn ouders gescheiden en nu heeft mijn vader een nieuwe vriendin. Ik kan daar maar niet aan wennen. Het enige wat ik wil is dat mijn vader en mijn moeder alles vergeten wat er gebeurd is en opnieuw zouden beginnen. Maar dat zullen ze niet doen. Nog in geen honderd jaar. Ik kan me daar heel kwaad over maken. Weet je, toen mijn ouders uit elkaar gingen was het ook wel een opluchting, geen ruzies meer of van die spanningen in huis, waar ik niks mee kon. Ik ging vanaf die tijd de ene week bij mijn vader en de volgende week bij mijn moeder wonen. Best een gedoe! Gelukkig woont mijn vader nog in ons huis van altijd… het voelt alleen zo anders, ik mis ONS …

Nu mijn vader die vriendin heeft let hij echt niet meer op mij, hij loopt met zijn hoofd in de wolken. Hij maakte altijd alle afspraken met mij samen en nu gaat hij dat met haar doen en zegt hij alles over zijn werk tegen haar. Ik val uit tegen mijn vader over vanalles. Die vrouw, die hij helemaal nog niet lang kent en die niks met ONS te maken heeft, krijgt zomaar al zijn aandacht. Hij wil ook al de bezoekregeling veranderen omdat hij haar dan nog meer kan zien. Zij heeft ook nog twee van die etterbakkies van kinderen die in ONS huis met treintjes spelen en dan ruzie maken. Walgelijk! Dat ze die twee thuis laat, ik heb daar niks mee! Nou ik ben er helemaal klaar mee. Hij denkt toch niet dat ik dat allemaal pik!?!

Camilla is boos en diep teleurgesteld. Ze lijdt onder de verliezen, waaronder ‘het verlies van het kerngezin’. Ze voelt zich verward over haar plaats. En niet op de laatste plaats voelt ze zich nu in de steek gelaten door haar vader. Zij moet plaats maken voor zijn nieuwe liefde. Zij had een belangrijke plaats bij haar vader waarin ze van betekenis kon zijn zoals elk kind dat wil. Ze had zich erg aan hem vastgeklampt omdat ze met hem een specifiek goeie band voelde en de bevestiging van haar vader erg nodig had. Camilla had zelfs de plaats gekregen als ‘vervangende partner’, hij deelde zijn leven met haar, behalve de slaapkamer. Het voelt als een dolk in haar rug als daar ineens een vreemde vrouw, waar nog niets mee is opgebouwd, deze plaats krijgt toebedeeld. Dit klopt niet, voor geen meter!!
Camilla is veranderd; ze liegt en ze lokt ruzies uit. Ze verpest de sfeer in huis.

Vanuit de vader ziet het verhaal er heel anders uit. Hij heeft nu eindelijk de liefde van zijn leven gevonden. Hij probeert best rekening te houden met allemaal, maar hij is verliefd en dat kan hij niet onder stoelen of banken steken. Alleen Camilla doet nu zo moeilijk… Kan hij zien wat het met zijn dochter doet? Hoe kan hij zorgen voor de band met zijn dochter?

Vanuit de moeder ziet het er weer heel anders uit…Hoe kan zij omgaan met de echtscheiding? Wat voelt zij nu haar ex man de vader van hun kind een nieuw lief heeft? Hoe praat zij over hem met Camilla? Hoe kan zij ervoor zorgen dat Camilla zich kan uiten over haar gevoelens?

Veel vragen…. vragen om wijsheid . Wat is nodig, wat kan ik beter wel of niet doen?

Hoe kan ik ervoor zorgen dat ‘er niet nóg meer stuk gaat’. Camilla kijkt naar wat haar ouders doen.

Hoe kunnen deze ouders er samen voor zorgen dat hun dochter hoopvolle, vertrouwenswaardige boodschappen meekrijgt voor haar toekomst?

Ook Camilla zal eens een relatie aangaan en neemt dan haar bevindingen mee.
Scheiding is soms niet te voorkomen. Maar je hebt wel invloed op hoe je ermee omgaat!

En… dan heb ik het nog niet gehad over hoe het is voor de nieuwe vriendin en voor haar twee kleine jongens….

Ben je ook op zoek naar antwoorden kom dan naar de Lezing:
“DE WONDERE CHAOS VAN NIEUW SAMENGESTELDE GEZINNEN”
JE BENT VAN HARTE UITGENODIGD! Zie onder ‘Lezingen’