Zicht

Vanmorgen reed ik door de mist naar mijn werk, de weg die ik al wel 80000 keer heb gereden.

Nu bekroop me de gedachten: ‘Is dit wel de brug waar ik altijd op rijd?’ ‘ Wanneer komt nu die afslag?’.

Vreemd, in een onbekend gebied leek ik wel te rijden. Puur omdat ik de wijdere context niet kon zien.

Wat is dit herkenbaar voor in situaties waarin we ons kunnen bevinden. Ineens wordt je ZICHT je ontnomen en zie je maar net waar je staat en zelfs dat vervormt doordat de omgeving onduidelijk is.

Wat is er aan de hand? Waar zit ik in? Waar moet ik afslaan? Wat kan ik doen om het weer helder te krijgen?

Vaak gaan we dan heel hard zorgen, door in ons hoofd te gaan zitten, zo noem ik dat. In je denken probeer je zo snel mogelijk alles op een rijtje te krijgen.

Het zijn vaak de emoties die ons ZICHT vertroubelen. Ineens kwam er wat op je af, raakte je getriggerd en daar kwam de mist. Door angst, boosheid of schuldgevoelens raak je geblokkeerd. Je weg lijkt op te houden.

Verwarrend is het ineens, je kan niks met die gevoelens. Die zijn nou echt niet handig. Hoe krijg je ze weg? Je gaat heel hard werken met je verstand, kortom….om er over heen te leven.

Heerlijk is het als je dan een navigatiesysteem hebt die verteld wanneer de afslag komt. Gelukkig is er nog iemand die het overzicht heeft.

Het zijn toch je gevoelens die je kunnen gaan helpen bij het navigeren. Zij vertellen je wat jou heeft geraakt. Misschien wel een gevoel van je niet gezien of niet begrepen voelen door de ander. Het is misschien maar een klein dingetje wat er gebeurde, maar toch er komt me toch een gevoeligheid omhoog, waarbij je jezelf toespreekt met: ‘ Doe nou niet zo overdreven, zo erg was het toch ook weer niet! ‘. Maar toch helpt het niet. Het laat je niet meer met rust.

Geweldig als er dan iemand is in je omgeving die met je mee wil kijken om te zien wat er gebeurd. Wat is bij er bij jou getriggerd , wat veroorzaakt de mist?

Zodat je kan zien wat de context is van jouw gevoelige plek en het er kan zijn. ZICHT om het gevoel eronder toe te laten en het te accepteren, dat hoort ook bij jou. Je gevoelens geven jou een cadeau. Ze vertellen jou iets over wat jou heeft beïnvloed en wat je nodig hebt.

DAPPER BEN JE als je door een betrouwbaar iemand mee laat kijken naar JOUW WEG !