by Rianne | jul 30, 2020 | Rianne's Blog
Cliënt: “Ik wil werken aan mijn zelfvertrouwen”. Therapeut: “Wat bedoel je dan precies”? Die vraag kom ik veel vaker tegen, en ik wil dan juist graag weten waar deze cliënt op doelt. Omdat ik hem meteen wil laten merken dat ik het belangrijk vind hoe hij het ervaart. Cliënt: “Ik wil zelfverzekerd in het leven staan en weten wat ik waard ben. Ik voel me snel jaloers”. Als we stil staan bij zijn gezin van herkomst blijkt dat vader afwezig was. Gesloten, in zichzelf, vader sprak zich niet uit. Moeder was zorgzaam en ook in zichzelf gekeerd. Hij stond er alleen voor om uit te vinden hoe hij van betekenis kon zijn. Dat was een hele zoektocht en uiteindelijk gaf hij het op. Onverschilligheid hielp hem een tijd lang. Totdat er een leraar op school was die hem zag. Het was een leraar die kinderen uit kon dagen op een leuke manier en weleens een kind kietelde. Op een dag werd hij door deze leraar gekieteld. “Ik liep meteen veel meer rechtop.” Hij voelde zich belangrijk en hij was het waard dat er aandacht aan hem werd besteed. Deze voeding had hij zo nodig om zijn eigen-liefde te ontwikkelen. Soms zijn er weinig volwassenen in je leven die dat door hebben of die vrij genoeg of ontwikkeld genoeg zijn om erkenning te kunnen geven aan een kind. Het is de eerste levensbehoefte waardoor een kind van zichzelf leert houden. Vaak zijn het opa’s, oma’s, een buurvrouw of een oom of tante die daar oog voor hebben. Die zijn van levensbelang! Bij mij was dat mijn Opa. Ik had...
Recente reacties