Moeilijke jeugd gehad?

Hebben je ouders je gekwetst, genegeerd, beschuldigd, uitgelachen, geslagen, in de steek gelaten en of verwaarloosd? Daar heb jij niet om gevraagd en dat verdiende je ook niet, al kan je daar zelfs over gaan twijfelen als je zo werd behandeld. Je bent gaan denken over jezelf zoals ze met je omgingen. “ ik ben maar een lastpost”. Dagelijks hebben heel veel mensen nog last van de gevolgen van de liefdeloze behandeling. Ik noem dit onrecht wat jou is aangedaan. Jij had recht op een liefdevolle, respectvolle aandacht. Op koestering en bescherming. Op steun en erkenning voor wie je was en bent. Ongeacht je prestaties of je soms onhandige gedrag. Onvoorwaardelijk. Gewoon omdat jij er bent. Punt. En nu zit je er wel mee. Je wordt steeds weer geconfronteerd met de feiten. Het drukt op je humeur, geeft stress en onrust. Je wil niet in de slachtofferrol, maar je bent wel belast en je hebt weinig vertrouwen in verlichting van jouw fysieke en psychische last. Daar is een flinke hefboom voor nodig om die berg te verzetten. De vraag die je kan helpen is: Wat gaat jouw antwoord zijn op jouw onrecht? Ga je met hetzelfde kruid terugschieten? Ga je bewijzen dat je best oké bent en put je jezelf uit om toch nog de erkenning te krijgen? Leg jij jouw last bv. in de vorm van verwachtingen bij je kinderen of je partner neer die aan jou moeten goed maken wat jij tekortkwam? Laat jij de slinger doorslaan naar de andere kant en ga je je kinderen bv. extreem veel geven omdat jij tekortkwam? Ga je proberen je...