by Rianne | jun 14, 2022 | Rianne's Blog
Een bekende uitspraak is: Het is zaliger te geven dan te ontvangen. Kennelijk brengt ons dat meer voldoening en voegt het toe aan ons geluk. Hoe is het dan voor de ontvanger als ik geef? Sta jij daar wel bij stil? Geven kan zo je identiteit zijn geworden dat je niet eens ziet of de ander het wel kan ontvangen. Je bent daar als het ware blind voor geworden, je merkt het niet (meer) op. Je kan zelfs zoveel geven dat je de ander daarmee ‘in de schuld’ zet, omdat die nooit zoveel kan terug geven. Edo (fictieve naam) is zo’n gever. Hij is acht en veertig, heeft een vrouw en kinderen. Werkt als adviseur in een flink bedrijf, waar iedereen hem weet te vinden. En daarnaast is hij actief in het verenigingsleven. Bij Edo kan je altijd terecht als je ergens mee zit, hij is er voor je! Van Edo kan je op aan, hij zegt nooit ‘nee’. Als ik vraag aan Edo “Wat maakt dat je zoveel geeft”, is hij even stil. “Ik wil dat de ander gelukkig is” antwoord hij dan. En even later in ons gesprek merkt hij op: “Ik wil niet dat mijn kinderen en de ander het gemis en de pijn van afwezige ouders en vrienden zullen moeten ervaren, die ik had in mijn jeugd.” En “Ik zal alles doen en geven om dat te voorkomen”. Zijn kinderen zullen ontvangen! Het is onrechtvaardig voor Edo dat hij niet kreeg wat...
Recente reacties