by Rianne | aug 29, 2024 | Uncategorized
Als volwassene hebben we nog steeds een welkom nodig, als je – iemand ontmoet – een nieuwe baan begint – bij een koor of groep gaat waar je niemand kent – als je naar een verjaardag gaat Een cliënt vroeg zich af of dat wel volwassen was om die behoefte te hebben? We raakten in gesprek over wat het met hem deed toen hij geen WELKOM kreeg op een nieuwe werkplek. Hij had als eerste reactie: Dat moet ik niet nodig hebben, ik kan toch gewoon mijn werk doen, dat is waarvoor ik hier ben. En tòch op een diepere laag… TRIGGERDE dit iets vanuit zijn kindertijd. Vader gaf hem niet de bevestiging dat hij belangrijk voor hem was. Dat gaf een gevoel van eenzaamheid. Om dat niet te hoeven voelen had hij een weg gevonden. Gewoon mijn vader vermijden. Hij zocht het wel bij moeder, die vader en moeder tegelijk probeerde te zijn. Nu als volwassene waren zijn eerste reacties bij het NIET WELKOM: ‘Sterk zijn; op slot gaan; geen zin om er moeite in te steken; het gaat me toch niets brengen; weg wezen hier; zoek het uit’. En Er was een bewustzijn vanuit zijn groeiende zelfwaardering, dat hij er nu anders mee om wilde gaan. Niet vanuit zijn secundaire emoties. Hij nam zich nu voor het eens als experiment te gaan zien, een avontuur waarin hij nieuw gedrag zou kunnen uitproberen. En ik word er nog voor betaald ook😊 Ik ga het in feedback terug geven wat het met me deed, mijn eerste dag op dit bedrijf. En ik ga uitspreken wat ik nodig heb om...
by Rianne | mei 12, 2015 | Rianne's Blog, Uncategorized
Hoe combineer ik… Verantwoordelijkheid & Verlangen? “Kan jij ook zo genieten van verantwoordelijkheid dragen?” Het geeft zo’n voldoening als je hebt kunnen inspelen op de situatie die zich voordeed. Je hebt kunnen bijdragen in een situatie op een passende manier. Je hebt bv een grens gesteld waar die nodig was of een reactie gegeven waar die ander wat aan had. En je bent je ook bewustgeworden dat je zelfs ook door ‘eens niet te geven’ je je verantwoordelijkheid kan nemen. Je geeft de ander de kans om… Dat ging vroeger anders. Bij de eerste beste vraag van een ander, gingen er meteen allerlei bellen rinkelen en je stond al klaar. Bereid als je was…was het antwoord altijd : “JA”. ‘Je kan die ander toch niet teleurstellen’, stel je voor…dan ben jij niet meer die goeie vriend / vriendin, buurvrouw of werknemer. Of nog dichterbij een goede zoon,dochter, vader of moeder. Wanneer ben je een goede moeder? Wat hoort daarbij, kan je je afvragen. Als we stil staan bij hoe we verantwoordelijkheid dragen dan is het van belang over welke relatie we het hebben. Van een kleuter verwachten we andere dingen dan van een volwassen man. Een kind mag geven, maar hoeft niet te kunnen wat een volwassene kan. Logisch toch! Zo logisch is het niet. Van kinderen wordt onbewust vaak veel gevraagd. Denk bv. eens aan een gezin waar de ouders veel ruzie hebben, of waar een gespannen sfeer hangt. Het kind voelt dat de ouders in hun onmacht zitten. Hier moet iets worden opgelost en mijn ouders komen er niet uit! Zo’n kind gaat verantwoordelijkheid oppakken voor de...
by Rianne | mrt 31, 2015 | Uncategorized
Maak er gebruik van om eens vrijblijvend een ontmoeting te plannen voor jezelf! Waarom? Jij bent de zaak …waarin je het best kan...
by Rianne | mrt 31, 2015 | Rianne's Blog, Uncategorized
Ik ben bang voor mijn gevoelens, dat ze met me op de loop gaan. Bang voor wat anderen van me vinden, als ik zeg dat ik… Bang dat ik niet voldoe aan de verwachtingen van… Bang dat ik er niet bij hoor als ik me niet aan pas. Angst kennen we allemaal. Het kan zo’n ‘unheimnis’ gevoel geven, zo onbehaaglijk. Niet beschermd. Je wilt er het liefst meteen vanaf. Zekerheid ervoor in de plaats. Vastigheid. Waar houd je je aan vast? Hoe krijg je zo snel mogelijk alles weer onder controle? Je wil helemaal niets met die angst! Je wil hem weg hebben, liefst zover mogelijk van jou vandaan. Een cliënt kreeg het advies van een kennis: “Probeer je angst te omarmen”. Ze vroeg mij hoe ze dat kon doen… * Stel je voor dat er een bus stopt in jouw straat, daar stapt een passagier uit. Hij komt voor jou en heeft cadeaus meegebracht. Hij biedt ze jou aan. De naam van de passagier is ‘Angst’. Zou jij hem binnen laten? Je aarzelt en wil de deur voor zijn neus dicht doen. Maar, wat heeft hij jou te vertellen…wat heeft hij te brengen? De nieuwsgierigheid wint het. Je laat hem binnen, hij neemt plaats tegenover jou. Je geeft hem een kopje koffie en gaandeweg durf je hem meer aan te kijken. Jullie raken in gesprek. Je pakt een van de cadeaus uit, het is een spiegel. Je kijkt er in en ziet...
Recente reacties