Blij met mijn vuilnisman…..
Vanmorgen werd er aan de deur gebeld door een man die bij de gemeente Breda werkt. Hij zei me dat hij het snoeihout kwam ophalen en hij zei dat hij niets bij de straat zag liggen.
Ik schrok en zei dat ik het vergeten was. Hij begon al over een nieuwe afspraak maken…..
“Heb je even tijd”vroeg ik hem dan pak ik het meteen ( ik stond nog in mijn ochtendjas). “ Nou, ik rijd wel even een rondje ( hij moest nog bij enkele adresjes zijn) en dan haal ik het alsnog op als u dan zorgt dat het klaar ligt. En idd hij kwam het nog ophalen. Ik bedankte hem voor de moeite die hij had genomen.
Zo’n moment van tot elkaar kunnen komen, van ‘de mens’ ontmoeten, die zomaar iets voor je wil doen. Die even bereid is om samen te kijken naar een passende oplossing. Dat is zo kostbaar. Zeker als je in het dagelijks leven mensen ontmoet die moeite hebben met samenwerking.
Een vuilnisman, en het doet dus helemaal niet toe wat je hebt gestudeerd of wat je bent, die even iets geeft wat voor mij van betekenis is. Ik kon hem niet genoeg duidelijk maken hoe goed hij mij deed op dat moment.
Wat is het heerlijk om iets te ontvangen wat ik nodig had. Daardoor voelde ik me erkent. Ik deed ertoe.
Erkenning werkt ontsluitend. Is de opener in relaties, geeft vertrouwen en het verbindt mensen met elkaar. Wat is dat dan voor een krachtig middel?
Drs. Ard Nieuwenbroek omschrijft het als volgt: Erkenning is de ander doen beseffen dat jij op zijn minst in de buurt komt met het verwoorden van wat die ander in zijn voelen en denken ervaart, in wat hij voor invloed heeft op zichzelf en op anderen en welke inzet daarbij geleverd is.
Hierin zitten de volgende elementen
– dat je de ander ziet in zijn beleving en denken.
– dat je zoekt naar bij de ander passende woorden.
– dat je teruggeeft aan invloed ziet of ervaart van de ander met zichzelf en wat het met jou doet.
– je benoemt ook de inspanning die het diegene kost of de intentie die je proeft.
Erkenning geven die ontvangen kan worden is een hoofdthema vanuit de contextuele benadering, waar je ook werkt en wat je ook doet dat kan overal. Zelfs dementerende bejaarden hebben belang bij het zien van en ervaren van invloed.
Het hoort bij het ‘mens zijn’ om de ander als mens te beschouwen, niet als object. Het gaat over het gesprek van mens tot mens. Het gaat over het geven en ontvangen, de dialoog tussen mensen. Ik wil je uitdagen, uitnodigen om ‘erkenning geven’ te gaan beoefenen in 2015 en zo èchter en doeltreffender en vooral meer mens te worden in je contacten.
De wereld kunnen we zo met elkaar veel warmer kleuren.
Recente reacties