Komt een man bij de therapeut om……. zijn vrouw te steunen in haar proces.
Gesprek tussen T= therapeut en man en vrouw over ‘grenzen aangeven’.
T vraagt hem of hij verandering heeft gemerkt bij zijn vrouw tijdens de therapieperiode en zo ja, waarin? “Ja” zegt hij, “De kinderen luisteren veel beter naar haar. Dat was wel een van zijn frustraties en zorg. Hij had er zelfs over gedacht en geopperd dat zij misschien beter full-time kon gaan werken en dat hij dan wel de kinderen zou opvoeden. Wat hij óók ziet is dat ze meer is gaan genieten en zelfvertrouwen uitstraalt. “Ik geniet daarvan, ze is zo mooi en dat mag ze best laten zien vind ik!”
Zijn vrouw glundert als hij dit verteld en zegt dat ze het fijn vind om te horen wat hij ziet. Ik vraag haar wat ze in deze periode steunend is geweest van haar man. Ze zegt dat hij haar vooral ruimte heeft gegeven voor haar proces dat dat heel helpend was.
Hij geeft aan wel moeite te hebben met haar bescheiden houding en haar onzekerheid. Dat is toch niet nodig zegt hij. T vraagt of ze ieder hun gezinnen van herkomst met poppetjes willen neerzetten. Allebei vanuit een verschillend nest. “ Ja” zegt hij,” ik heb ook vanalles meegemaakt maar daar heb ik snel een keus in gemaakt. Ik wil succesvol zijn. Dat heb ik meegekregen van thuis. Als ik presteerde kreeg ik waardering. En daar ben ik ver mee gekomen”. Ik vraag: “Dus dat maakt dat jij meer gericht bent op het doel, het eindresultaat?”. Dat gaat me goed af. T: “het is ook erg mannelijk…..uitleg volgt” “Ja”, zegt zijn vrouw, “Ik ben meer van het HOE ga ik zover komen”. We praten over de kracht van de verschillen en hoe ze elkaar kunnen aanvullen als je de kwaliteit ervan kan zien en elkaar niet hierom gaat oordelen of bestrijden. “Het lijkt wel als mijn vrouw zich onzeker voelt dat dan mijn vertrouwen wegzakt”zegt hij. T: “Wanneer zie je dat je vrouw zich onzeker voelt?”. Hij: “Tegenover de kinderen ze hebben temperament en ze kunnen heel stellig iets zeggen. Je moet dan duidelijk zijn en dan is ze dat wel, maar ze voert het niet uit”. We praten nog wat over het zelfvertrouwen wat niet heeft kunnen groeien bij haar omdat ze weinig is erkent om wie ze was waardoor ze weinig kracht heeft ontwikkelt om voor zichzelf te staan en haar grens aan te geven. Ze heeft zich niet losgemaakt van haar ouders omdat ze nog steeds de bevestiging nodig had. Er ontstaat begrip voor haar bij haar man.
T:“Wat vinden jullie belangrijk om aan jullie kinderen mee te geven, waar zij gelukkig van worden?”“Nou dat ze zichzelf kunnen zijn en niet té veel regels, ze mogen gillen als ze boos zijn, ze moeten wel rekening houden met de ander”. T “ Lijkt dat ook op hoe jullie zijn opgevoed?” Nee bij beiden was vaders wil wet, punt! Je had niks te zeggen. De vader van de vrouw had de overtuiging dat de wil gebroken moest worden. Ze heeft zich leren aanpassen, geen strijd voeren, dat won je niet. T “Wat speelt er mee als je je punt wil maken naar de kinderen toe”? Zij geeft het snel op omdat ze zo overheersend overkomen. Ze voelt hun macht . T “Hoe zou jij ze kunnen beïnvoeden ipv met macht / onmacht reageren?” Zij voelen zich almachtig op die leeftijd .( peuter-kleuterfase) . Ook wat de buren denken is belangrijk voor haar. Als ze nou maar niet denken dat ze haar kinderen wat aandoet….T:”Wat heb je nodig om als moeder je plaats in te kunnen nemen en ze te geven wat jij voor hun belangrijk vindt?
Hij geeft aan haar te helpen door het van haar over te nemen. Hij kan het niet aanzien, als het te lang duurt grijpt hij in. Zij vraagt om dat niet mee te doen. “Je bedoelt het goed, maar dat ondermijnt juist mijn gezag. T “Wat krijgen je kinderen dan voor boodschap mee….ik vraag me af of je dat wil communiceren?”. “Dan kan ik maar beter even weggaan op zo’n moment?, vraagt de man. T: “Gun haar haar moment van onmacht”. “Wat zou je man op zo’n moment kunnen doen of zeggen wat jou kan steunen?” Ze komen erop dat hij niet tussen de kinderen en haar moet gaan staan( mamma kan het niet; ik los het op) maar naast haar en zijn vertrouwen uitspreken ”Jullie komen er wel uit samen”. Hij vind dit echt een eyeopener….het is even heel anders kijken… Zij geeft aan naar haar ouders alsnog uit te willen spreken waar zij voor staat en hoe zij het wil om haar zelfvertrouwen te laten groeien.
Wat betreft de verschillen heeft de man nog een mooi voorbeeld. Hij was een maandje geleden helemaal verliefd geworden op een auto. Ja, die was het helemaal. Hij komt thuis met de auto, waar hij een proefritje mee maakte en liet zijn geplande aanwinst aan zijn vrouw zien. Heel enthousiast!
Zijn vrouw reageerde wat koeltjes en vroeg hem naar zijn argumenten om de auto te kopen. Die had hij niet, alleen: verliefd. Zij bleef heel rustig en besprak het wat later met hem..Het was echt, helemaal niet leuk omdat ze zijn idee afremde en ter discussie stelde. En hij was erg verliefd, dat kunnen mannen zijn op zo’n ding! Toch liet hij zich in met haar vragen en vond dat hij het niet moest doen. Ze heeft me de andere kant laten zien. De kracht van hem om toe te geven aan impulsen en zich daarin niet te verliezen en haar kracht om goed te overwegen, rustig te blijven en verantwoordelijk te zijn.” Hij gaf aan dat zij wel eens wat meer stout mocht zijn, dan kan je meer genieten en dat is wat ik wil zien, dat verdien jij”…….Veel-kleurige steun ontving zij zo van haar man!
Recente reacties