Loslaten …en anders vasthouden.

Loslaten…..en anders vast houden.

Los laten begint bij durven stil staan bij wat er los te laten is en te erkennen dat het je niet gaat helpen als je het op de oude manier blijft vast houden. En dan laten we het vaak met een hand los en met de andere hand pakken we het weer vast. Er is tijd nodig, aandacht en actie.
Als je iets of iemand vrijwillig los mag laten of als je geen keuze hebt, dat geeft een heel andere gevoelswaarde. En daardoor andere neigingen tot reageren.
Als je los laat, laat je iets achter je , het heeft met verliezen te maken. Met rouw, met gevoelens toelaten, een verwerkingsproces. Afscheid nemen van hoe het was, en nog niet weten wat er in de toekomst naar jou toe komt. Er is moed voor nodig om het proces zo aan te gaan zodat het goed kan zijn voor jou.

Wat ik heb ontdekt is dat het belangrijk is om het aan te kijken. Wat is de betekenis voor mij? Wat doet mij en die ander goed? Hoe wil ik er mee omgaan?
Ik ben afgelopen maanden bezig geweest met het proces van een werkplek los te laten. Ik heb een deur achter mij dicht gedaan. Dat gaf verdriet , vanwege het afscheid van mensen, waar ik lang mee heb samen gewerkt en waar ik het goed naar mijn zin heb gehad. Daarnaast voel ik dat het me ruimte geeft om mijn vleugels weer (ergens) anders uit te slaan. Het is een én- én gebeuren.
Wat mij helpt in het loslaten is om ‘rouwen naast bouwen’ te zetten en daar tussen heen en weer te pendelen. Bouwen geeft me zelfvertrouwen en energie,waardoor ik weer gemakkelijker los kan laten. Rouwen geeft ruimte zodat er weer nieuwe ideeën in me op kunnen borrelen.

Vaak is loslaten ook ‘een anders gaan vast houden’. Dat merk ik in het loslaten van mijn kinderen. Mijn kinderen gaan nu steeds meer hun eigen weg in hun leven en daarin geef ik support. Deze steun hebben ze nodig, zodat ze mijn vertrouwen merken in hun eigen keuzes. Daarnaast is het fijn om te mailen, samen te eten, uit te wisselen en betrokken te blijven bij elkaar. Zo zorgen we samen voor beweging en verbinding.

Bij het loslaten van mijn vader die in 2007 is overleden merk ik ook dat ik hem anders ben gaan vasthouden. Ik herken eigenschappen van hem bij mezelf die ik meedraag. Sommige eigenschappen, daar wil ik wat anders mee omgaan,niet of een beetje ervan meenemen en andere karaktertrekken daar kan hij me in steunen door middel van mijn voorstellingsvermogen, zo roep ik de herinnering aan hem op. Ook heb ik gemerkt dat als ik me al te zeer los wilde maken, me dat ook iets te vertellen had en er dan vaak een oordeel lag op die eigenschap, waar ik zelf nog verder mee in balans kon komen.

Om los te laten heb je vertrouwen nodig. Vertrouwen dat je zonder die persoon of dat werk of die zekerheden toch veilig en geborgen verder kan.
Loslaten geeft je kansen om te groeien in zelfvertrouwen. Het vraagt om nieuwe voeding door situaties , mogelijkheden, wegen of gedachtegangen te onderzoeken en toe te laten en zo wat controle los te kunnen gaan laten. Heerlijk als je mensen ontmoet die je een stuk kunnen meenemen gewoon door wie ze zijn. In onszelf ligt de mogelijkheid ons hiervoor open te stellen. Uitdagend? Ja zeker!
In mijn loslaat processen heb ik vaak anderen mee laten participeren. Zo gaf ik aan mezelf en aan anderen mooie kansen ….om te verbinden.

1 Comment

  1. Mijn moeder is op 19-11-2017 overleden….in een klein notitie boekje vonden wij verschillende spreuken en teksten.
    “Loslaten is anders vasthouden” vonden wij….daarom hebben we deze tekst op de rouwkaart gezet!

    Nu, 22-11-2017, kom ik op deze site terrecht en geeft het mij extra steun om de betekenis beter te begrijpen en interpreteren …

    Reply

Submit a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *